evvel zaman içinde bir delikanlı ağır bir suç işlemiş ve padişahın da katıldığı duruşmayla kadı tarafından yargılanıyor. kadı soruyor, delikanlı cevap veriyor. oğlunun arkasında oturan baba sürekli "hayırlısı" diyor.
derken kadı kararını açıklayacak, baba yine "hayırlısı" diyor.
kadı sanığın asılarak idam edilmesine karar veriyor, baba yine oturduğu yerden "hayırlısı, ölümün de hayırlısı" diye allah'a dileğini iletiyor ve delikanlı artık isyan ederek.
"yeter baba ya, asılacağım sen hala hayırlısı diyorsun" diye babasına çıkışıyor.
babasına saygısızca bağıran delikanlıya sinirlenen padişah "kadı efendi sanığın kazığa oturtularak idamına karar verdim" diye emrini veriyor.
baba ağlayarak "gördün mü evladım, ben işte bu yüzden ölümün de hayırlısı diye dua ettim allah'a" diyor.
allah'tan her zaman herşeyin hayırlısını dilemek lazım. olan herşey de hayır aramak lazım. o güzel sözde ki gibi.
kula bela gelmez, hak yazmadıkça
hak bela yazmaz, kul azmadıkça
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
