içeriz aynı tastan

kolera
dört mevsimin birinde dolacak ruhuna tanınan süre hayat bir
gargamel olur bir şirine gırtlağıma kadar geldiyse çile ana kucağı
olur bir mekke bir medine.. yanaştı penceresine prenses halkına
baktı sessizce imrenerek bin altın onu öldürene güldürene cami
avlusunda sessizliği bebek. kanadına tutunsam güneş çarpmasıyla
düşen kuşun ya da kayan yıldızların kuyruğuna tutunsam bir koşu
kötü adamlar geceyi bıçaklar. zaman geçiyor güldür güldür
hadi gel yar yüzümü güldür susma orucunda bülbül kaçtı burnuna
darülfülfül ötüşünü duysan sesi sanki küfür. dolu süprizlerle hayat ,
bu plana göre herkes kara murat asılır beni görünce sırıtan suratlar ,
pişmiş kelleler elimde kalacaklar.

sagopa kajmer
ah be koca adam, anlarsın sen bu sözlerden, arife tarife açmam.
lafla teskin olmaz tasam, onların kalbi sanki cüzzam.
benim makamım en acıklısından hüzzam.
ve işte yeni bir yaş daha ve işte benim yaş pastam.
bak işte yatak işte yatalak hastam.
içeriz biz aynı tastan, tasımız ibarettir pastan.
abe ben istemem ama yiyeyim o pislik habis aştan
gözü koruyalım derken olduk kaştan.
sana hazlar veren yazlar , bak hayır yok sana kıştan.
inanmayanların kalbi taştan.
yeni baştan , bin şiir okurum bir bakıştan.
anlamaz aslan kışkıştan
bebek olsan anlardın pışpıştan
ama kocaman adamsın görüntüde dıştan.
uyarmak istesem anlar mısın sshhtttan