yoğun bakım

huzur tribünde
durumu ağır olan hastaların alındığı bölüm. orada olanla dışarıda kalan aynı şeyi hisseder sanki. tek fark birbirinizi görmezsiniz. sizi ayıran tek şey bir kapıdır ama normal hastane oda kapılarından oldukça farklıdır. beklerken zaman geçmez, abartmıyorum 10 dakikayı 1 saat gibi yaşarsınız. orada beklemenin faydası yoktur ama sanki o kapının önünden ayrıldığınız an çok başka bir şey olacakmış gibi hisseder, gidemezsiniz. doktorla konuşurken daha bir tedirgin olursunuz. ağzından kötü bir şey çıkmaması için gözlerine yalvarırcasına bakarsınız. doktor her geldiğinde daha 5 dakika önce kötü haber veren kendisi değilmiş gibi, yeniden hiç duymadığınız bir şey söyler gider.(tabi her hasta için aynı şey olacak diye bir şey yok) babam kaldı benim burada. 1 gece kaldı. 1 gece dayanabildi. biz o 1 gün 1 gece içinde onlarca kez, 'durumu kritik, hazırlıklı olun' sözünü duyduk. yürüyerek gittiğimiz hastaneden buraya aldılar onu. hiç yanına girip göremedim. yarın ben girerim yanına, ben görürüm derken, göremedim bir daha...

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol