kimsenin başına gelmemesini dilediğim durumdur.
babam ( evlerden ırak "kanser" hastası ) defalarca ameliyat oldu, 3 senedir iyiydi ama tekrar nüksetti lanet hastalık. şimdi en kritik ameliyatını olmak zorunda.
insanın boğazı düğümleniyor. herşey aklından geçmeye başlıyor. olumlu, olumsuz her sonucu düşünüyorsun.
sonra babanla geçirdiğin acı, tatlı nice hatıralar aklına geliyor yavaş yavaş, ağlamaklı oluyorsun ama işyerinde olduğundan ağlayamıyorsun da. içmek hatta içkinin içinde boğulup bu acı ve belirsiz anları yaşamamak için ölmek bile istiyorsun.
ne diyebilirim ki ?
Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
