İlerleyen aydınlığın içindeyim
Ellerim iştahlı, dünya güzel.
. .................................Gözlerim doyamıyor ağaçlara
. .................................Ağaçlar öyle ümitli, öyle yeşil.
Güneşli bir yol gidiyor dutlukların arkasından
Mapushane revirinde penceredeyim.
. ................................Duymuyorum ilaçların kokusunu,
. ................................Bir yerlerde karanfiller açmış olacak.
İşte böyle Laz İsmail,
mesele esir düşmekte değil,
teslim olmamakta bütün mesele!
Nazım HİKMET - 1948
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
