gezi parkı eylemcilerinin ailelerine mektubu

taksim gezi parkı direnişi ile ilgili duygu düşüncelerimi,yaşadıklarımı aynen aktaran mektup.

--alıntı--

özellikle dün itibariyle endişenizin tavan yaptığını biliyorum, bu yüzden vakit ayırıp okursanız çok sevinirim.
biz bu ülkenin, tüm dünyada apolitikliğiyle ün salmış, küçümsenmiş, dalga geçilmiş nesliyiz. apolitikliğimiz yüzünden sanat, spor, doğduğumuz şehir ve hatta takıldığımız mekanlar üzerine gruplaşıp birbirimize kıl olmuş, birbirimizi yemiş ve hatta öldürmüş nesiliz. okudukça insanlardan soğumuş, uzaklaşmış, kendi çekirdek arkadaş gruplarımıza çekilmiş nesiliz. % 90′ı hayatında asla ideolojik bir mücadele vermemiş, yolda rastladığı eylemi beyhude ya da ‘gereksiz yol tıkama şovu’ diye nitelendirmiş gençlerden oluşan bir nesiliz.
ve biz dahil hiçkimse bizden şikayetlerimizi rakı masalarından toplayıp, birkaç saat içerisinde sokaklara dökülüp, ucu bucağı görünmeyen, şiddetin sınırının olmadığı bir mücadelede birbirimize koşulsuz sahip çıkmamızı beklemiyordu. hiçkimse bizden nasıl mücadele edileceğini bu kadar çabuk, hatta gerçek zamanlı öğrenmemizi beklemiyordu. hiçkimse, çoğumuz için ilk olan bu ciddi şiddet ve zulüm deneyiminde, boğulurken, yaralanırken ve hatta ölürken korku ve teslim yerine mizah ve neşeyi seçip yola devam etmemizi beklemiyordu. sürpriz yaptık.
çok iyi de oldu çok güzel iyi oldu, tamam mı?
her şeyin çok daha sertleşebileceğinin farkındayız. fakat kararlıyız, bilinçliyiz, özenliyiz. panik yapmıyoruz, hemen adapte oluyoruz. aranan yardımı en fazla üç beş dakika içerisinde birbirimize sağlıyoruz. sağlığımıza ve güvenliğimize olabildiğince dikkat ediyoruz. görseniz şaşarsınız, belki kendimize ilk defa bu kadar iyi bakıyoruz. çünkü biliyoruz ki hepimizin en sağlıklı, en dinç, en enerjik, en ayık, en mutlu haline ihtiyaç var. bu coşkunun ve dayanışmanın romantizmi çok büyük; fakat kapılmıyoruz, aklımız çok başımızda.
siz ne yapabilirsiniz?
lütfen acil ihtiyaç listelerini takip edin, yiyecek-içecekten ziyade güvenlik ve acil müdahale ekipmanları göndermeye çalışın.
lütfen sizi korkutmalarına izin vermeyin, bunu çok istiyorlar. evet blöf yapmıyorlar, karşımızdakiler çok sert çocuklar fakat bizden daha tedirginler inanın. bizden korkuyorlar. Çünkü onların her şeyi yapabilme yetkileri yok; fakat bizim her şeyi yapabilecek cesaretimiz ve ne yaptığımızı çok iyi bilen beyinlerimiz var. bize güvenin, destek olun.
lütfen en çok bizim çektiğimiz videoları izleyin, bizim yazdıklarımızı okuyun. onlar yalan söylüyor, çarpıtıyor; biz her şeyi olduğu gibi aktarıyoruz. (ilk defa sizlere her şeyi anlatıyoruz, kıps.) bizi takip ederseniz eminim daha az endişeleneceksiniz.
lütfen siz de birbirinizi sakinleştirmeye, bilgilendirmeye çalışın. aramızda fiilen bulunmak değil bütün mesele, ağzınızdan çıkan ve yazdığınız her kelimenin değeri, desteği çok büyük.
sizleri çok seviyoruz. birbirimizi de çok seviyoruz. histeri derecesinde seviyoruz. hepimiz on numara çocuklarız, arada manita yaparsak şaşırmayın.
biz sizi ararız, şarjımızı idareli kullanalım.

öptük,

genç çapulcularınız

--alıntı--