metrobüsçülerin çakılı defans anlayışını yolculuklarına yansıtması

gece gece haftanın yorgunluğunu düşünerekten aklıma gelen bütün günün yorgunluğuna eş değer metrobüse binmek eylemindeki gözlemlerimin sonucudur sözlük.

allah metrobüse düşürmesin diye diye sonunda metrobüs tayfasına bende eklendim.ilk günler iyiydi.şans ama tamamen şans olarak oturmuşum 1 ya da 2 gün.sonrası malum gözlemlerim ortaya çıktı.

italya yı çok izlemiş bizim halk.futboldan kopmadığımız burdan bile belli.anlık ataklarla dağıtıyoruz bütün metrobüsü.binerken anlık düşünüp hareket ediyoruz[ybkz]swh[/ybkz].kapı mesafesini iyi ayarlıyoruz duracağı yeri vs.[ybkz]swh[/ybkz].bi sonraki evre kapı tam olarak açıldığı anda adım oalrak sekmemek ve o ter ve insan pisliği kokan serin ortama en önde göğüs ilerde ellerden kuvvet alarak oturulacak yere en yakın demire tutunup dötümüzü yerleştirmek.[ybkz]swh[/ybkz]

metrobüs beklerken tanık olunan hadisedir efendim. metrobüs sırasında en önde olan kişiler öyle durmakta, boş bir metrobüs beklemektedirler, dolu bir metrobüs geldiğinde sağa,sola falan açılmayıp helenio herrera'nın catenaccio temelli internazionalesi gibi çakılı dururlar. dolu metrobüse binmek isteyen vatandaşların karşısında materazzi gibi durur bu ibnetorlar.
basketbol şampiyonluk serisi maçlarından birine giderken çok sinirlendiğimi hatırlarım;
dolu metrobüs gelmiş,binmeye çalışıyorum ama markajdan kurtulamıyorum, o an sinirle; ''amınıza koyayım dikilmeyin sik gibi ya'' diyorum, bir kadın şok olmuş şekilde bakıyor ama kimse üstüne alınmıyor. biliyorlar çünkü yaptıklarının büyük puştluk olduğunu.
geçmeye çalıştıkça savunmaya takılıyorum bu arada metrobüs gidiyor. 'al işte kaçtı amınakoyim gördünüz mü?' diyorum, yine tepki yok.
neyse ki uzun zamandır metrobüse binmiyorum da bu tipleri görmüyorum, yoksa ciddi kavga çıkacak bir gün.