şems-i tebrizi

mevlanayla karşılaştığında (bkz: mevlana)yı halk aşığı yapan,kendinden geçiren,kısacası yanmaya hazır bir lamba gibi olan mevlanayı ateşleyen kibrittir kendileri. sonra içlerinde mevlananın oğlu Alaeddin çelebi’nin de aralarında bulunduğu mevlananın mürid ve talebeleri,mevlanayı ellerinden aldığı düşüncesiyle bu zat-ı muhtereme savaş açarlar.sonra bir gün şems ansızın ortadan kaybolur. öldürülüp kuyuya atıldığı söylentisi mevcuttur.

Şems-i Tebrizi'yi Mevlana'ya olan yakınlığından dolayı kıskanan Konya halkının hakaretlerine, eleştirilerine ve baskılarına dayanamayan Şems-i Tebrizi Konya'dan ayrıldığında Mevlana'nın Şems'e geri dönmesi için yazmış olduğu şiir şöyledir.

Duydum ki Bizi Bırakmaya Azmediyorsun Etme

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.

Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.

Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için...
Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.

Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.

Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.

Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu kişi,
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.

Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.

Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.

İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme

Mevlana Celaleddin Rumi

mevlana'nın sancho panza'sı. keşişler gibi ruhun özünü, hayatın sırrını arayan bir mutasavvıf. yolu konya'ya düştüğünde geleneksel bir ulema olan mevlana'nın berduş, düşmüş, ayyaş, mücrim olan kişilerle empati kurmasını sağlamış, birlikte hak yolunda extreme deneyimler yaşamışlar. bu yaptıkları tepkiye yol açsa da mevlana şems'e kendisine gelen eleştirilere kulak tıkayacak kadar çok fazla güvenirmiş.

çok ama çok değer verdiğim, çok ama çok sevdiğim bir kadının bana ismiyle seslendiği zât-ı muhterem. kadın bana şems'im diye seslenmektedir ve emin olun bu kadın ailemden de değildir hani.

şems-i tebrizi'ye gelince; tebriz'in güneşidir o. öyle demişlerdir ona.