çok sevdiğim bir özdemir asaf şiiridir.
perde başkalarıdır.
sevgilim;
beni uyandır
uykusuz sezgilerimden,
de ki:
ben o değilim..
ben hep yaşadım,
hiç oynamadım..
yokum ben, de..
ben orada hiç olmadım..
bağır, beni uyandır,
orada oynayan beni çağır..
de ki:
sen hep oynadın,
hiç yaşamadın..
oyundu,bitti;
kapat perdelerini
seyircin gitti.
hayatın ta kendisidir bu şiir yoksa hayat mıdır?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?