uzun bir öğrenim hayatının sonunda alınan, aferin yavrum anlamına gelen, hayalleri süsleyen kağıt. taki iş hayatına girene kadar. bir de askere giderken gördüm faydasını
üniversite diploması
allahın belası bir kağıt parçasıdır. 4-5 sene peşinden koşturur adamı.
aldım çerçevelettim, bi sike yaramıyor an itibariyle. ne sorularıma cevap verir, ne bi kelam eder.
(bkz: hammaddesi odun olandan ne beklenir ki)
(bkz: hammaddesi odun olandan ne beklenir ki)
alana kadar götünüzü yırttığınız, aldıktan sonra bir boka yaramayan mezuniyet belgesi. en azından benim için öyle oldu. sadece mesleğimle ilgili ruhsatımı alırken işime yaradı. o tarihten sonra ne diplomamı kullandım ne de meslek ruhsatımı.
yerini bile hatırlamıyorum desem abartmış olmam. sadece taşınma dönemlerinde çıkıyor bir yerlerden.
yerini bile hatırlamıyorum desem abartmış olmam. sadece taşınma dönemlerinde çıkıyor bir yerlerden.
ortaokul mezunu biri olarak hep gıpta ettiğim, mamafih hiçbir zaman mazhar olamayacağım doküman. duruma niceliksel olarak (i: "al sana diploma, götüne sokarsın") minvalinde bakmaktansa niteliksel olarak açtığı kapıları değerlendirmek evlâdır.
7 sene önce mezun olmuş bir insan olarak, halen gidip teslim almadığım belge.
3 sene önce mezun olmuş biri olarak, halen gidip teslim almadığım belge.
bu aralar çok soranın başını yakan belge.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
