ben tanrı olsam

bir kaç iyi adamdan biri olan cesar mendoza 'nın şiiri.

Tanrı’yla aynı fikirde değilim
intihar edenlerin
Cehenneme gideceği konusunda
Kainatın yaratılışına
Katılmaktan bıktığımda ruhum
intihar edeceğim bende
denenmemiş bir yolla

Nerdeyse bütün akıllı kalpler
intihar edip,siktir çekmiş yeryüzüne

Ben ateist değilim, babasıymış gibi
Tanrı’ya küsen bir çocuğum
Eğer Tanrı intihar edenleri ve Nietzche’yi
Cehenneme gönderirse
Cehennemde yanmayı tercih ederim bende

Tanrı dürüstlüğü sever..
Tanrı’nın hayal gücünü beğenmiyorum
Ben Tanrı olsam
Peygamberler göndermez
Direk konuşurdum insanlarla

Ben Tanrı olsam
Hitler’i iyi kalpli bir Yahudi olmakla cezalandırırdım
Yahut yetenekli bir yazar yapardım onu
içindeki kötülüğü insanlara değil
Tuvallere boşaltırdı

Ben Tanrı olsam
Devletler yok olur
Gül kokulu bireyler var olurdu sadece
Atlar çılgın zamanlar koşardı

Ben Tanrı olsam
Düşünce gücüyle herkesin
istediği karakter olmasını sağlardım
Dünya bir şiirin
Yaratılım sürecine dönüşürdü böylece

Ben Tanrı olsam intihar ederdim
insanlarla birlikte
Acı çekmeyi öğrenemediğim için

ben kulumun zannı üzereyim diyen rabb'i nasıl tanırsan öyle muamele görecek olan insanoğlu rabbin rahmet ve adaletini gafletiyle görmeyip yazdığı saçma sapan şiir. kendini merhametli zanneden aklı evvelin aslında resmin bütününü görememekten, rabbin rahmet ve adaletini anlayamamaktan kaynaklanan sıkıntılarını göz önüne sermiştir.