o zamanlar doğmamış olmama rağmen,yine de;
(bkz: anne rahminden tezahürat yapmak)...
90'larda taraftar olmak
15 yıl bekledik daha önce gibi besteleri yaşayarak söylemektir. koşulsuz destek verebilmektir. gol kaçıranlar ıslıklanmaz, kötü oynayanlara küfür edilmezdi. maç sonrası antreman ziyareti yapılır, sıkıntı yüz yüze anlatılırdı.
şimdi mi?
kötü oynayana niye destek verelim ki?
şimdi mi?
kötü oynayana niye destek verelim ki?
ağıza alınmayacak küfürler olmadan da tezahürat yapabilmek, takıma destek vereceğim diye "2 gelsin 2 sikeceğim böyle işi" diye zırvalamamaktır aynı zamanda. duruştan bahseden 10 kişiden 9'unun, 10 kelimesinden 9'unun bel altı küfür olması da ayrı bir ironi olsa gerek.
küfürün alasını yeri geldiğinde, şimdi ki gibi sakınmadan söyleyebilmektir. ama arada ki farkı çok açık, başarıya şartlandırılmış bir taraftarın kendi topçusuna ettiği küfür değildir bugün ki gibi. hak edene, sakınmadan, hak ettiği gibi sövmektir.
sağlam taraftar kitlesi olmaktır.
evlatları ile stada gelecek yaşa gelmiş olmaktır günümüzde. onların çocukları omuzlarda ki yerlerini almaya başladı çoktan.
(bkz: bazı çocuklar annelerinin dizinde bazıları babalarının omzunda büyür)
(bkz: bazı çocuklar annelerinin dizinde bazıları babalarının omzunda büyür)
ezici fenerbahçe üstünlügünü yaşayan topluluktan olmak . ki öyleyim beraberlik göremediler amk.
beşiktaş kanserinin henüz bulaşmadığı taraftarlardır
şüphesiz o dönemde futbol ile ilişkili olanların özlem duyduğu durumdur. yarı yarıya dolan tribünler, en büyük küfürlerin hindi baba hindi ile başlaması ve bir çok etken.
ilk yarında beşiktaşın estirdiği, ikinci yarısında döküldüğü yıllarda taraftar olmakla aynı süreçte gerçekleşir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?