çocukluktan kalma güzel alışkanlıklar

burnumu kazağımın koluna sürmek.

veletken edinilmiş ve zamanın değiştiremediği, "ben 6 yaşımdan beri" şeklinde başlayan eğlenceli cümlelerin sebepleridir.

(bkz: beşiktaşlı olmak)
(bkz: muhallebi tenceresinin dibini kaşıkla sıyırmak)
(bkz: koridorda çift kale maç yapmak)

beşiktaş ise mevzuu,mucizelere inanmaktır benim için. olmayacak yerde attığı golle mutluluktan ağlatandır beşiktaş beni. en az 5 yersiniz diyerek beni kızdıran dayılarıma, koyduk mu işareti yapmamı sağlayandır.
ben inanıyorum aga;
(bkz: 15 mart 2012 beşiktaş atletico madrid maçı )

okula gitmek için uyandığımda kalkmamak için direnirdim,kalktıktan sonrada salonda uyuklardım,şimdi de işe gitmemek için aynı süreçten geçiyorum [ybkz]swh[/ybkz]

bütün alışkanlıkların çocuklukta kazanıldığını düşünürsek bunlar sadece zararsız ve bazıları çocuklukla eşleştirince sevimli olan davranışlardır.benim için örneğin;

duvara resim çizme,yazı yazma ve hatta karalama tek fark annemde artık bu duruma alıştı.
yaprak sarması ve sigara böreklerini sarılma aşamasında çiğ yeme.
sol ayakkabımı sağ ayağımla topuk kısmına basıp fırlatmak suretiyle çıkarmak.
kremalı bisküviyi ayırıp önce kremasını yemek,biskremi yemeye kenarlarından başlamak
alışverişte kalan bozuk parayla abur cubur alma.