bir ülkenin milli marşına saygı duymamak

hangi ülkenin olduğuna bakmadan, milli marş olduğu için saygı duymak gerekir dedirten başlık. zira herkse göre değer değişir.

şahsen kötü bir durum diyebilirim. bu ülkemizde sürekli olan bir şey bunun önüne de bir türlü geçilemiyor. acaba çok mu gaza geliyoruz ondan mıdır ? ülkemizin en önemli spor dalı olan futbol maçlarında sıklıkla yaşıyoruz bu kötü sahneyi. tamam maç içinde rakip takımın mücadele şevkini kırabilirsin ama bu marşı ıslıklamak, yuhlamak nedir ? tartışalım

isvicre - turkiye macinda isvicreliler tarafindan bize yapilmistir!

olağandır, hatta bana göre külliyen saçmalık olduğu için bitmesi münasebetiyle olması gerekendir. öğrenim hayatımda cuma günleri on dakika sabretmeden okulun duvarından atladım, pazartesileri ilk derse geç gittim. bir ülkenin millî marşına saygı duymamak o topluma saygısızlıkmış gibi algılansa da, bu uzak doğu insanının insanî birtakım soyut kavramlara aşırı bağlılığı ve erdemli oluşlarına pararlel birey üzerinden bir saygısızlık değildir. bir milleti temsil eden her şey pestenkeranidir ve istisnasız hepsinde yoğun bir mübalağa söz konusudur.
ayrıca belirtmek isterim ki hitler'den sonra almanlar biz akdeniz toplumlarına nazaran marşlarını mıymıy bıyık altından okurlar.

şahsım tarafından yapılan uygulamadır.

dünya üzerindeki hemen hemen her ülkenin marşına saygı duyarım ama asla ermenistan gibi bir ülkenin marşına saygı duymam.

bi gün taksimde içiyorum o zamanlar küçük beyoğlu değil arka sokak vardı.
açtık şarabı yudumladım baktım ermenistan milli marşı çalıyor...dayanamadım bacak bacak üstüne attım sonra şarap içtim.

(bkz: 17 kasım 2015 türkiye yunanistan maçı)

o milleti yok saymaktır.