bir ahmet arif şiiri.
ortaokuldaydım ilk okuduğumda. "yangın mavisi" mısrasında durdum dakikalarca...
"nedir yangın mavisi... hangi ütopyanın hangi acının hangi iç dünyanın eseri olabilir ki... ben yazabilir miydim? ben bu cümleyi mavi gözlü bir kıza yazabilir miydim?"
kıskanmıştım... devamını okudukça da kıskandım. müthiş bir şiirdi. her okuduğumda içinde kayboldum.
ve bir gün aşık olduğumda fark ettim ki ay bile karanlık...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?