ilk defa bugün işimin düştüğü saray. 'lan hiç tabela da yok, doğru mu yürüyorum acaba' derken dünyanın yuvarlaklığını kanıtlarcasına gözümün önünde belirdi. o kadar çok insan giriş yapıyor ki, ayrıca kendisi bir stadyum gibi, polisin 'giriş ileriden' deyişi üzerine inönü'de kapılara ulaşana kadar yürüdüğüm mesafeyi yürüdüm resmen.
içeri bir girdim ki anam babam, adamlar havaalanına niyet etmiş, oradan uçak kalkmayacağını biraz geç farkedince 'adalet dağıtsınlar işte burada' diye buyurmuş resmen. özenle üstümüzdeki fazlalıkları çıkarıyoruz, üstümüzde kemer olup olmadığı soruluyor. kadın güvenlik görevlisine 'tabi çıkarayım ama düşmese bari' kaygılı cümlem de işlemedi bu arada.[ybkz]swh[/ybkz]
uzun lafın kısası işlemim 1 dakika bile sürmedi iyi hoş da, gerçekten adaletin merkezi saraylar mıdır? saray ve adalet kelimelerini bir araya getirmek nasıl bir tezattır? [ybkz]swh[/ybkz]
bende uyandırdığı his şu oldu bu sarayımızın; hani gelecekte geçen filmler vardır ya, distopik filmler genellikle, her gün binlerce insan devasa binalara güvenlik kontrolünden geçerek girer ve fişlenir, gönüllü bir teslimiyet vardır, uyuşmuşluk vardır, dev ekranlardan devlet büyüklerinin propagandaları yayınlanır sürekli, 'anarşiklik yapmayın la' tandanslı... aynı böyle itici bir hava soludum adalet sarayında.
zaten bir ülkede adalet merkezinin adı saray ise o ülkede ironi vardır, tezat vardır.
edit: sözlükteki 4000. entryim olmuş işe bak. neye niyet neye kısmet.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
