ateist

dün saat gece 1'de kendime yakıştırdığım sıfat. nasıl mı? anlatayım.

konserden çıkmış arkadaşlarla eve gidiyoruz. gayet uslu uslu. etrafa bulaşmadan. uzaktan bize doğru gelen bir sarhoş var. (aklınıza cem yılmaz'ın esprisi olan sürekli önünü iliklemeye çalışan tip gelsin) yanından geçer gideriz diye düşünüyorum. taa ki adamın konuya girmesine kadar. başladı bizimle beraber yürümeye.

sarhoş : abilerim ablalarım. saygılarr sevgilerr.
ben : .....
sarhoş : öğrencisiniz değil mi?
ben : evet abi. hadi git şimdi.
sarhoş : ben de öğrenciyimmmmmmm. (adam rahat 40 yaşında) hem de anaokulu öğrencisiyim.
ben : abi küçükleri aramıza almıyoruz.
sarhoş : madem öğrencisiniz dedik. bi güzellik yapamaz mısınız? hepiniz bi lira verseniz bissürü para yapar. (bütün bu cümleler yarım yamalak çıkıyor.)olmaz mı? hı?
bi arkadaş : ne için? ne için vereceğiz?
sarhoş : ne için mi? allah rızası için beeeeee.
ben : abi biz hepimiz ateistiz. bize işlemez.


bunu söyledim sarhoş durdu. hiç ilerlemedi. en son "dinsizlere bak beee" diye belli belirsiz bir ses duyduk. devam ettik yolumuza.

bundan sonra bunu taktik edindim. artık sarhoş size musallat olursa "ateistim ben" deyin. kurtulun. bedava.