askerlik anıları

tahazaki
münir: 21 yaşında mardinli
meslek: kendi deyişiyle varlıklı bir aileden geldiği için çalışmıyor
hayat mottosu: hiç tekerleksiz araba olur mu?

gazinoda otururken aniden komutan (kadın teğmen) içeri girer, herkes ayağa kalkar esas duruşa geçilir, çakı gibi komtanın önünde beklenir ve olaylar gelişir

komutan: tükenmez kalemi olan var mı?
münir : komutanım mürekkep var? ( o sırada parkanın cebinden bir mürekkep şişesi çıkartıp komtana uzatır)

biz o sırada hayretler içindeyiz bu herif bir şişe mürekkebi nerden buldu lan diye ama o şoku atlattıktan sonra o esnada benim kahkaha atmamla yaklaşık 15 kişi hunharca gülmeye başlamıştır, kahkahalara sinirlenen komutan iyice dumur olur, gülenlere bir şey demez ama münire fena kayar.

komutan : hadi münir şimdi git bana kuş tüyü bul.



gene bir gün uzman çavuş olan komutan arazide yön bulma yöntemlerini anlatmaktadır. yaklaşık 6-7 farklı yöntemi anlatır ve askerlerden tekrar müniri seçer ve sorar

komutan: münir anlat lan pusula ile yönümüzü nasıl buluruz
münir : komutanım pusulayı havaya atarız düştüğü yer kuzeyi gösterir

gene benim öncülüğümdeki hunharca gülmeye başlayan ekip yüzünden komutan tekrar kaymaya başlar münire...
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol