soldier of fortune

...yavaş yavaş kanına karışır melodisi, kalbi acıtır, ruhu ağırlaştırır, sıradan bir şarkı değildir; hüznün tanımıdır.

http://tinyurl.com/ntrq73 [ybkz]swh[/ybkz]

şüphesiz ki o kulaklara orgazm olsun diye yaratılmıştır.bir kült,bir efsanedir,siz dinlerken sizi alır götürür,o an 59rs otobüsünde tıkış tıkış gitmektesinizdir,etrafınızdakiler küçük hesaplar peşindedir,öndeki kadına dayamaya çalışan meymenetsiz fordçu,kapıya sıkışmak üzere olan ve çığlıklar atan teyze,'yavrum kalk da ben oturayım' diyen çakal model yaşlı,gürültülü liseliler...hepsi yalan olur,siz göğe yükselirsiniz,alır sizi götürür...

http://tinyurl.com/d3z4nxt

bir de bu isimde bilgisayar oyunu vardır,ilki harikadır,candır,los angeles metrosunu işgal eden teröristlerin imanını sikmekle görevli bir polisi canlandırırsınız,o yıllara göre devrimsel nitelikte özelliklere sahiptir oyun,şimdi olsa oynanır,o derece.soldier of fortune 2 ise benim beğenime mazhar olamamıştır,sevmedim o oyunu.

(bkz: adamın amına koyan şarkılar)

bir vokalistin şarkıyı ne derece içten okuyabileciği konusunda uygulamalı ders niteliğindeki deep purple klasiği. meraklısına, son derece güzel bir opeth coverı da vardır ki, şahsım adına değil ama birçoklarına göre orjinalinden daha iyi olan cover'lar listesine girmiştir.


aynı zamanda raven software'nin yapımcılığını üstlendiği 2000 yapımı bir bilgisayar oyunudur. soldier of fortune double helix isminde bir devam oyunu da bulunur. nostalji kuşağı yaptığım şu günlerde iki oyunu da peşi sıra oynamış birisi olarak naçizane yorumum, ikinci oyunun ilk oyuna göre çok daha zorlu ve uzun olmasıdır efenim. ilk oyunun gameplay'inde yine bir dönem oyunu olan sin'den bariz esinlenmeler gördüğümü söylemeliyim. süratli ve keyifli oynanış, rambovari düşmanın önüne atılabilmelere ek olarak, mekân tasarımları ve sin'deki esas eleman (bkz: john blade)'in de bir polis memurunu canlandırması bu düşüncemin oluşmasına neden olan etkenler.

ikinci oyun ise uzunluğu ve zorluğu nedeniyle, daha profesyonel oyunculara hitap ediyor gibiydi. 60'a yakın kısa leveli, sınırlı save imkânı ve adeta üzerinize yağar gibi gelen bitmek bilmeyen düşmanlar (serious sam'deki malaklar gibi değil yalnız, bildiğin can sıkıyorlar) bitirmek için kasan bünyeleri birkaç günlüğüne eve kapatabilir. senaryo olarak günümüzün çöp fps'lerindeki içimizdeki irlandalı temasını son derece nitelikli işlemiş olsa da soğuk savaş klişelerini kullanmış olması üzmüştür.

(bkz: karanlık ruslar)
(bkz: rusyada geçen tüyler ürpertici bölümler)

sonuç itibariyle iki oyun da oyun tarihinde hatrı sayılır bir yere sahiptir. karşılaştırma yapmam gerekirse de, oynarken çoğu zaman dumur olmama rağmen sırf şu anlamlı saygı duruşu için benim oyum 2'ye gidiyor:

http://tinyurl.com/oz5sls8