koltuk sevdası

daha çok siyasi isimlerde görülen sevdadır. makamını elinde tutmak ister. terk etmez koltuğu bir türlü. bazen evde de olur ama bu. babalar mesela hep aynı koltukta oturur. o yokken oturabilirsiniz o koltuğa ama o geldiği an ayağa kalkıp terk edersiniz ortamı. [ybkz]swh[/ybkz]

zaman zaman herkesin içinde bulunduğu sevdadır. çünkü insanın kıçı rahat görünce alışkanlık yapar ve rahatı terketmek istemez.

(bkz: simsiyah)

(bkz: sahip)

(bkz: o bir kral)

(bkz: bürokrasi habis bir urdur)

bence bunların kökeni eskiye dayanıyor. bilinçaltına baktığımızda çocukluğumuza inildiğinde göreceksiniz; berberde kuyrukta beklediğimizi hatırlıyoruz ulan ne zaman sıra bize gelecek de biz de şu koltuğa oturup tıraş olacağız...

ondan sonra başlıyor bu koltuk sevdası. bak mesela kadınlarda bu sevda yok neden berbere gitmiyorlar. tamam sakallarını ve bıyıklarını aldırıyorlar ama berbere gitmiyorlar.

çıkar amaçlı bir sevda.
aslında sevdanın mantığına ters.