nazım hikmet ran ın şiiridir. her dizeyi otur baştan düşün, kime istersen ona yor, yorul dediğimdir.
karsimdasin iste...
bana bakmasan da oradasin, görüyorum seni.
ah benim sevdasinda bencil, yüreginde saglam sevdigim.
kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbasi oldu yüregim.
tikandigim o an,
elimi nereye koyacagimi sasirdigim o an iste,
aklimdan o kadar çok sey geçti ki takip edemedim.
ellerim boslukta, ben darda kaldim.
ellerim buz gibi, ben harda kaldim.
bir senfoni vardi kulagimda çalinan,
bitti artik hepsi...
köseme çekildim, hani hep kaldigim köseme.
bakis açim belli oldu yine.
geride kalan, ardindan bakar gidenlerin.
bir meltem olacak rüzgarim dahi kalmadi benim.
daglara çarptim her esisimde.
yollara küfrettim her gidisinde.
demistim sana hatirlarsan:
önemli olan zamana birakmak degil,
zamanla birakmamaktir..
simdi bana, geçen o zamanin
unutulmaz sancisi kalir
gittigim eger bensem, söyle bana kimden gittim?
sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
