önce görürsün, sonra dudakların kurur. elini ayağını hissedemezsin bir bakmışsın. tam ona seslenecekken gittiğini fark edersin. biraz sonra kendine geldiğinde onun aslında hiç gelmediğini görürsün. sonra kendini çalışmaya verirsin. sonra biraz daha ve biraz daha.. bir bakmışsın, yıllar geçmiş ama sen hala onu gördüğünde dudakların kuruyor ve tam söyleyeceğinde kayboluyor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?