-aziz yıldırım, mahmut özgener ve benzerlerinin, istifa edip türkiye'yi terk ederek dünyanın öbür ucuna yerleşmesi.
-yıldırım demirören'in "evet kabul ediyorum, 7 senede kulübün anasını ağlattım, duruş diye bir şey bırakmadım, artık gitme vaktim geldi." diyerek ispanya'ya gidip ronaldo ile çılgın projeler peşinde koşarak hayatına devam etmesi.
-kulüplerin başına süleyman seba, özhan canaydın gibi adamların geçmesi.
-türkiye'de futbolun, kavga ve cinayet sebebi ve hayatın merkezi olmaktan çıkıp, bir zevk haline gelmesi.
-kulüplerin ve medyanın, kendi yıldızlarımıza sahip çıkması. onları ülkeden kaçırarak bizleri kasap havası izlemeye mahkum etmekten vazgeçmesi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
