her ne kadar "düşenin dostu olmaz" fikrine yakın olsada aklım ki genelde problemlerimi anlatmayı sevmem,insanların gözünde zayıf görünmek yersizdir bence,bazen "acı paylaşmak" gibi bir becerimin olduğunu fark edebiliyorum...dostlarımın en azından konuşarak yanında olabiliyorum diye tahmin ediyorum.tabi kötü şeyler yaşamak bir tecrübe de kazandırıyor ama o başka başlığın konusu...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?