takım formun allahını yakalamış, belalısı dinamo kiev'i en son normandiya çıkarmasında görünen bir son dakika karambolünü yaşamasına rağmen nihayet alt etmiş bi durumda sıradaki maç olan ankara deplasmanına gelmişler. mahalledeki iki sağlam beşiktaşlı çocuğa abilik yapıp maça götürmüşsün, dolmuşta kuzen aramış 'bana da bilet al geliyorum' demiş. stad girişinde kuzeni beklerken seni beşiktaşlı yapan üç adamdan biri, küçük dayın iki elinde iki oğluyla maça gelmiş rastlaşmışsın. 'bizim bacanak da yiğenini getirecek, sen çocuklara gözkulak ol ben bilete bakayım.' demiş. derken kuzen gelmiş bacanak gelmiş 9 kişi olmuşsun. kapıların açılmasını beklerken deron williams lı beşiktaş milangaz fenerbahçe ülker i akatlar'da yenmişsin. girişte ankaragcü ve fener e giydiriyorsun. nasıl gazsın. alman panzeri ernst in erken golü derken ikinci gol olmuş tüm yavru kartallarla sarmaş dolaş olmuşsun, ilk yarı 0-2 bitmiş. devre arası çekirdek çıtlamasında farka gider mi diye konuşurken ikinci yarı başlamış ve o hazin son. 4-2.
dolmuşa binmeye eller cepte giderken taksicinin dikkatini el kol hareketiyle ve ıslık çalamayarak çekmeye çalışan zeki demirkubuz'u görmüşsün. yanına gidip "abi şunlara che ya da feyyaz'ı okutmamız lazım." demeyi çok istemiş ama yanındaki iki çocuğun üzüntüsünün ağırlığının altından kalkıp da gidememişsin.
işte böyle hatırlanacak bir maçtır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?