5 yıl sonra kendi evimi açacağım, hiç kaybetmediğim bir anahtarla beraber, sağ elim yazmaktan hafifçe ağrırken. O kapının gıcırdamasını duyacağım ama alışkın olduğum için duymamış sayacağım kendimi. Kırmızı duvarlı, dört bir yanında el izleri olan koridordan acelesizce yürüyeceğim, eski inlemeleri bir şehre çarpan yıldırımlar gibi duyacağım, en azından acelesizce yürüyormuş gibi gözükmek için çabalayacağım. ikinci kapıdan derin bir nefes alıp, tüm geçmişi odadan geri itip,tüm günahlarımı ve yalnızlıklarımı bir kenara bırakıp döneceğim. Görüntü bir kaç saniye sonra oturacak gözlerime, sevgilimi ve beyaz kedisini göreceğim. Büyük ihtimalle "Cansel, ben geldim." derim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
