2-0, skor anlamında yenildiğimiz müsabakadır. neden skor anlamında dedim; çünkü, sahada oynanan oyun olsun, tribünde ki 2500 kişinin; 50.000'i göt edişi olsun, oyuncularımızın; göt verenlere karşı da olsa gösterdiği centilmenlik olsun ciddi şekilde bir ezme durumu var ortada.
açıkçası ; veli'nin, tanju'nun, egemen'in, ernst'in ve necip'in, e biraz da cenk'in, ersan'ın, ekrem'in ve simao'nun ellerinden öperim. milyon dolar verdiğimiz adamlar, isimleri ve egoları için oynarken, bugünkü kadromuz, 'beşiktaş' için oynadığını hissettirdi bana.
şundan eminim; her beşiktaşlı 'taraftarın' görmek istediği manzara, bugünkü manzaraya yakındır. kabul ediyorum, 'takım ruhu' denilemez ancak o ruhu elde etmek adına atılmaya başlanmış adımlar olarak nitelendirilebilir bugünkü durum.
eğer her maç, böyle istekli ve kollektif oynanmaya 'çalışılacak' ise, ben quaresma'yı, almeida'yı ve fernandes'i, beşiktaş forması ile daha fazla görmeme taraftarıyım. benimde içlerinde bulunduğum çoğu beşiktaş taraftarı, iki adam geçme numarasından, tabiri caiz ise çeşitli illüzyonlardan bıkmış ve sadece kollektif futbolun ve iyi pasların süslediği, gerçek mücadeleleri izleme isteyindedir, isteyindeyiz.
not: taraftarımızın, üstünde beşiktaş amblemi bulunan bir pankartın yanmasına izin vermesini, adeta bir fenerli gibi koşarak uzaklaşmasını hoş karşılamadım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
