beşiktaşımız'ın, geleneği bozmayıp, son çeyreğe kadar açık farkla önde götürdüğü maçı, son çeyrekte zora sokarak hepimizi komaya soktuğu karşılaşma. yine de 77-75 galip gelerek sezonun 4. kupasını kazandık. üstelik de diğer 3 kupayı kazanan takım neredeyse tamamen dağılmış, sıfırdan bir kadro kurulmuşken. [ybkz]swh[/ybkz] 3000 bilet satıldığı söylentisinin aksine, bize ayrılan tribünlerin tamamı doluydu ve tabii ki muhteşem bir destek vardı. bu ortamı gerçekten çok özlemişiz, daha iyi bir sezon açılışı olamazdı sanırım. beklenildiği gibi, sevemez kimse seni tezahüratı, salonda çok daha etkili oldu, şahaneydi. arada ergin ataman'a sevgilerimizi göndermeyi de ihmal etmedik [ybkz]swh[/ybkz]. kendisi de twitter'dan kutlamış beşiktaş'ı. "yav he he" diyor ve bu konuyu kapatıyorum, eksik olsun onun iyi dilekleri. son olarak, maç sonundaki inanılmaz coşkuya değinmek istiyorum ama, kelimenin tam anlamıyla "anlatılmaz, yaşanır". sadece şunları söylesem belki biraz anlatabilirim:
-serhat çetin ve barış hersek'in tezahüratlara eşlik etmesi
-serhat'ın -her zaman olduğu gibi- efes hücumlarını bizimle birlikte ıslıklaması
-serhat, barış ve bir grup yöneticinin bizimle birlikte gündoğdu söylemesi.
özellikle o sonuncuyu unutamam. her ne kadar şu sıralar yönetime kızgın ve kırgın olsak da (ve hatta kutlamaların arasına bile bir "demirören'den hesap sorsana" sıkıştırsak da), her biri bir başka yere dağılan şampiyon kadrodan sonra, sponsor bile bulamamışken böyle bir takımın kurulmasını sağladıkları için teşekkürü hak ettiklerini düşünüyorum. esas teşekkür, tabii ki erman kunter'e ve takıma. helal olsun hepinize.
(bkz: 4 kupa tek şampiyon)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?