rezaletin son perdesi.
maç öncesinde stat etrafında birçok macar taraftar vardı, bağırarak şarkı söyleyen bir grubun yanından geçerken burnumun direği sallandı, abiler sulandırılmış uhu mu içtiniz ne yaptınız derken devasa bir ''biz de atilla'nın torunlarıyız'' pankartı ve yine macarları gördüm.
maçı kale çizgisi hizasında sahaya çok yakın bir yerden izledim ve maalesef takımın acizliğine yakından şahit oldum.
bir takım bu kadar mı kolay tahmin edilebilir, bu kadar mı plansız programsız oynar? gerçi ne zaman bu takımın bir şablonu vardı diye sorsanız ''hiçbir zaman'' diyeceğiz, o da var. macaristan maça beraberlik için geldi, gol atmaları ancak bir duran topla mümkündü, öne de geçtik. ama sırf galatasaray'ın kazanan kadrosunu bozmama adına, ki galatasaray'da bile oynamayan umut bulut'a bu kadar tahammül edilmesi şaka gibi. oyunun son kısmında giren mevlüt çok daha etkiliydi. orta sahada hep eksiğiz, herkes kaçınıyor, arda turan dışında kimse bir şey üretmiyor ve haliyle sıkı markaj sonrasında takım tıkanıyor. e arkadaş bu takımın eli armut mu topluyor? onu bile toplayamıyor maalesef...
şu grupta macaristan ve romanya gibi sınırlı takımların gerisinde kalmak utanç verici. ondan sonra yok ligimizin yayını için 350 milyon ödeniyor, takımlarımız çok süper oynuyor... şu ülke ne çektiyse kendine propagandasından çekti zaten. hep goygoy hep goygoy, aferin...
kalan maçlarda yüzde 2-3'lük matematiksel şansı zorlama adına ruhsuz ve şekilsiz şemalsiz bu takımı izleyeceğimize oğuzhan özyakup, alper potuk, salih uçan, serdar aziz gibi oyuncuların monte edildiği bir takımla bir sonraki turnuvaya hazırlanılsın. tıpkı belçika'nın yaptığı gibi. çünkü 2014'e katılamamak o kadar da önemli değil, önemli olan artık bu ekolsüzlüğün sona erdirilmesi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?