çanakkale'de çok acı biçimde hissettiğimiz deprem.
galiba aklımı ciddi manada kaybettiğim, kafamda saniyeler içinde bir şeyler kurup inandığım, deprem esnasında ne yapılır sorusunu tamamen unutup sadece etrafımda kitaplıktan düşen eşyaları şuursuzca bağırarak izlediğim kimine göre 20 saniye bana göre hayatımın en uzun dakikaları.
çok uzun sürdü, çok kısa anlatılır: korku.
bir benzeri yok.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
