önce çarşı'dan inönü'ye koşup basketbol kombinesi alıp tekrar çarşı'ya koşup oradan da seba salonu'na koşarak son 15-20 dakikalık bölümüne yetişebildiğim maç. iyi ki yetişmişim, muhteşem bir mücadeleye tanık oldum. takım müthiş bir galibiyetin ardından zelic'in taraftarla birlikte 'koyduk mu' sevinci yaşaması, akabinde ramazan ve zelic'in üçlü çektirmeden önce taraftarın gürültüsünü yetersiz bulup gitme mizanseni de harikaydı,oyuncular sürekli taraftardan destek istedi iki taraf da birbirinden aldığı enerjiyle büyüdü, bugün tüm zorluklara rağmen kendilerini harika hissettiklerinden eminim,sahipsiz olmadıklarının bilincindelerdir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?