Bu sabah serviste gelirken arkamda oturan insanların konuşmalarını dinledim ve aşağıdaki yorumları yapıyorlardı:
A : ne çok ermeni varmış bu ülkede!
B : bir şehit olsa bu kadar çıkmazlar!
C : bence paralı adamlardır, herkese 5 tl vermişlerdir işte..
D: türk demiyorlar da ermeni diyorlar..
A : hepsi bölücü!
.
.
.
Arkamı dönüp isyan etmek istedim ama utanarak itiraf etmeliyim ki yapamadım
keza cahile on dakikalık bir yolculukta laf anlatmak hiçbirşeye yaramayacaktı ben de bir bölücü olarak anılacaktım sadece.
Elimden tek gelen bu ülkede bir çocuk büyütmeyi gerçekten istiyor muyum diye düşünmek oldu
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
