izmir ekibinin juan palacios, d.j. strawberry gibi ilk adımı çabuk, topu yere vurabilen atlet oyuncularıyla hızlı düşünen winner karakterli oyun kurucusu bobby dixon'un ideal kimyayı yakalamasının doğal sonucu olan karşılaşmadır. dolayısıyla şampiyonluk da onlara gitmiş ve yakışmıştır. elbette avrupa'nın şu sıralar en formda şutörlerinden birisi olarak göstereceğimiz jon diebler da ne kadar tehlikeli bir silah olduğunu bilhassa final serisinde iyiden iyiye ispatlamış oldu.
anadolu efes'te ise dontaye draper ve devamında nenad krstic'in eksikliği, thomas heurtel'in aldığı iki maçlık ceza balansları bozmak için yeterli oldu. dusan ivkovic'in savunma beşi-hücum beşi ısrarı ve engin özerhun'un lüzumsuz açıklamalarla takımını daha itici hale getirmesi final serisinin onlar adına kaybedilmesinde önemli rol oynadı.
elbette bu sonuçtan çok zarar gören ve açıkçası hiç hoşlanmayan bir taraf daha var. beşiktaş basketbol şubesi idarecileri... kendilerinden çok çok 500 bin dolar fazla harcayan bir takımın önce fenerbahçe ülker'i hemen ardından anadolu efes'i daf dışı bırakarak şampiyon olması -başta bütçe azlığı olmak üzere- pek çok sıradan gerekçelerini yok hükmünde kıldı.
ne yazık ki futbol takımına isim bir futbolcu transfer ettikleri anda tüm bu realiteyi görmezden gelecek angut bir tribün profilinin kendilerinin imdatlarına yetişeceklerinin fazlasıyla farkındalar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?