çok çok hayati bir galibiyete imza attığımız maçtır. ilk tebrik elbette koç ergin ataman'a. ilk maçta farkın açılmasına neden olan yediğimiz fast break hücumları öyle güzel analiz etmiş ki, çizdiği savunma setleriyle galatasaray'ın "koş koş basketboluna" müsade etmedik. ikinci tebrik ise sahada özellikle işin savunma boyutunda herşeylerini ortaya koyan oyuncularımıza. hücumda kaptanımız david hawkins ve sakin güç zoran erceg ile karşı koyduk ve bu ikiliye carlos arroyo ve serhat çetin katkıda bulundu. kim der ki ersin dağlı için "bu adam bir hafta on gün evvel adale yırtığından sakattı" diye. can siperhane boğuştu. aferin çocuk. pota altında en büyük tehdit teşkil edecek oyuncumuz pops mensah bonsu'nun erken oyundan düşmesi bizi çok zor durumlara soktu. boyalı alanda kısa kaldık ve galiba 20 kadar hücum ribaundu verdik. ancak ben bonsu'nun bu akşamdan çok büyük dersler çıkardığını ve serinin kalanında bambaşka bir oyun sergileyeceğine inanıyorum. (b: oktay mahmuti)'nin haklı haksız hemen her pozisyonda hakemlere abartılı tepkiler vermesi bence akşamın en tatsız anlarıydı. maalesef işler iyi gittiğinde centilmeni oynayıp, işler kötü gittiğinde işi şova götürecek aşırılıkta itici bir agresifliğe anlam veremedim. hocam kendi saha ve seyircisi önünde bu sezon beşiktaş'a yenilen ilk takım siz değilsiniz. (b: neven spahija)'daki olgunluğu sizden de beklerdik.
arkadaşlar, bu takım bu akşam sadece altı kişiyle deplasmanda galatasaray medical park'ı sürklase etmiştir. ayakta alkışlayalım.
remzin karakartallar gibi manileri yen aş, layıktır bu vasıflar sana ey şanlı beşiktaş.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
