artık ufacık çocukların bile planlı olduğunu anlayabileceği kıvama gelmiş olaydır. iki kovboy, kalabalığı havaya ateş açarak yarar ve gider. ardından film kopar. yalnızca olayların başladığı kazan önü değil, nedense stat çevresinde de eşzamanlı olarak taraftara saldırılır.
iki gündür o anları, olanın dışındaki ihtimalleri tekrar tekrar yaşıyorum kafamda ve hiçbir pişmanlığım yok. 11 mayıs'ta stat çevresinde neler yaşadığımı uzun uzun anlatmayacağım ama iki ayrıntı var ki, herkesin bilmesi gerekiyor:
1- yaralı sayısı sanıyorum ki çok fazlaydı. çünkü kapalı önünde bir ara sıkılan tazyikli suyun yarattığı ufak çapta bir akarsu oluşmuştu aşağıya doğru akan ve o su çok uzun bir süre kıpkırmızı aktı. kan kokusunu söylemiyorum bile.
2- çevik kuvvet denen ve bizim alın terimizden devletin kestikleriyle beslenen o köpekler kesinlikle durdurulamaz bir öfkeye ama bir o kadar da devasa bir korkuya sahipler. o ana kadar tanımadığım yaralı bir beşiktaşlı çocuğun başındayken ortada hiçbir şey yokken bana döndü bir tanesi, korkudan ve öfkeden yerinden uğramış gözlerini benim gözlerime dikip net bir şekilde aynen şu cümleyi kurdu: "(vurgula: hepinizin anasını avradını sikeyim, hepiniz orospu çocuğusunuz.)"
bu nefreti nasıl tarif eder, üzerine daha ne söyleyebilirsiniz ki?
benim o kısacık anda aklıma metin göktepe geldi, musa anter geldi... bu öfke kimbilir onlara neler yaptı...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?