http://www.youtube.com/watch?v=aJ6DppH515s
hakkında yazacak o kadar çok seyim var ki aslında bu terörün. o maça girmek için, çınarlı yoldan geçmek için içimizde olan hevesi kursağımızda bırakan o insan müsveddelerine. ama yok, küfürsüz anlatmam imkansız.
görüntülere bakıyorum, muhabirin söylediklerine. bir kelime takılıyor kulağıma. (vurgula: "başbakanlık ofisi") hmm diyorum anlaşıldı. bilenmişsiniz siz. padişahınız gelecekmiş semte. aman beşiktaş taraftarı öldürür, neme lazım. atın biber gazlarını, sıkın tayzikli suyunuzu. durmayın sakın. hiç düşünmeyin, karşınızdakiler insan değil zaten. çoluğu çocuğu. yaşlısı. hastası. hiç biri insan değil.
lise'ye kadar astım tedavisi oldum. artık ilaç kullanmamı gerektiren boyutlarda değil hastalığım ama zaman zaman; sisli havalarda, bir yokuş çıkarken vs. tıkanmalarım devam eder. o gün şairler parkı'ndan maçka'ya çıkarken hem gazın etkisi hem yokuş, kendimi kaybettim. şu an düşününce bile kötü oluyorum. kolumdan tutup çekiştiren arkadaşlarım. yanımızdan geçerken su veren, limon veren insanları hatırlıyorum.
biz sadece mabedimize veda etmek isteyen taraftarlardık. neden korktunuz ki bizden bu kadar anlam veremiyorum..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?